Don Adolfo e o misterio da Virxe do Cristal

A miña compañeira no departamento de música, Marta Barreiro, sempre me falou mil marabillas dunha actividade extraescolar que en principio soaba interesante; levar aos chavales a Celanova e alí, no Mosteiro de San Rosendo, tocar unhas pezas coa frauta acompañados pola organista da igrexa.  O caso é que alá fomos e teño que recoñecer que Marta tiña razón e máis; resultou do mellorciño que se pode facer co alumnado de música de secundaria á hora de dar unha volta polo país, coa desculpa da música.

No mesmo mosteiro visitamos a capela mozárabe de San Miguel (rematada no 942!), a biblioteca do I.E.S. de Celanova, que está tamén alí dentro, fomos á Casa dos poetas, a sede da Fundación Curros Enríquez,  e de alí marchamos para darlle unha visita a don Adolfo, o párroco de Vilanova dos Infantes, quen nos falou do misterio da Virxe do Cristal.  O remate foi subir ao xacemento castrexo de Castromao, nada menos.

O mellor de todo foi a oportunidade de vivir a música, a poesía, o país, da man de boa xente coma don Adolfo, Pablo, Paula, Marisol, Irma, Patricia…a todos moitas grazas.

 

Crea clip #8: Variacións sobre o Valse das Bizocas, terceira parte

Alex Táboas, de 2º da E.S.O., presenta agora as súas variacións desplegando poderío e musicalidade; talento, descaro na interpretación e paixón verdadeira, case nada.  Como os bos músicos, Alex toca con todo o corpo, sinte e fai sentir.

Integrado dentro da serie Crea clips, do Obradoiro Músicasbarxas, este exercizo non deixa de darnos alegrías. Os de Moaña podedes estar tranquilos, a canteira de estrelas da música non deixa de producir.  En breve, máis.

Que o disfrutedes!

 

Presentación para a I Xornada do Proxecto Abalar

Xa de volta de Santiago, da ponencia que presentamos na I Xornada do Proxecto Abalar os do Audiovisual As Barxas, déixovos como mostra a presentación (con mini video incluído) da miña parte, a que corresponde á parte musical da nosa iniciativa.  Grazas outra vez aos asistentes, por ter elexido a nosa experiencia de entre as tres que simultáneamente estábanse celebrando. Prometemos seguir e seguir e seguir.

Para realizala empreguei Keynote, o software equivalente a Powerpoint de Apple. Se queredes seguila ben recoméndovos que esteades atentos aos cambios de páxina e premades na pausa para non perder detalle.

 

Quero ser viral, nova serie do Obradoiro Músicasbarxas

Unha das cousas que reclama o noso alumnado con máis insistencia é presencia na rede.  Os nativos dixitais non teñen o dilema que temos os que non o somos sobre que existencia é máis auténtica, nin prexuízos sobre o plus de verdade do “real”.  Pensan que o real, o relevante, existe ou non con independencia do medio.  O certo é que non hai revolución tecnolóxica sen revolución na maneira de sentir e entender a realidade, e a realidade hoxe é que o interlocutor do noso alumnado, a súa audiencia, existe tamén na rede, co video viral como un dos vehículos máis importantes de interacción.  Os chavales queren ser virais, é dicir, participar en videos divertidos que teñan a maior difusión posible.  O que como docentes ten realmente interese é que poden ser unha ferramenta formidable para gañarmos o seu compromiso, nomeadamente, para fomentar o traballo en equipo, especialmente en aqueles grupos complicadiños.

O que tedes embaixo (un Harlem shake, a última moda entre os chavales) é o primeiro da nova serie do Obradoiro Músicasbarxas; Quero ser viral.

 

Crea clip #6: Variacións sobre o Valse das Bizocas, primeira parte

Do meu tempo no IES As Bizocas, no Grove, teño moitos momentos que van quedar xa para min para sempre.  Encontros, desencontros, alegrías, tristuras tamén unhas cantas, claro, e  chegar e ver o mar de Ons desde a ventá da miña aula. Increíble aquela vista, non coñezo moitas nin a metade de impresionantes.

Nunha mañá desas raras nas que o alumnado estaba de excursión ou así e ti tes unha desas horas libres, collín unha frauta e compuxen un valse de reollo da vista do mar, nun día gris como hai tantos.  O Valse das Bizocas, chameille; un sinxelo valse tradicional  que agochei nalgures e que deume por empregar agora co alumnado de 2º da ESO das Barxas, en Moaña, para un novo exercizo de composición dentro da serie Crea clips.

O que tedes embaixo é a primeira aportación, a de Hugo Pena, que compuxo nada menos que 5 variacións para piano, nas que xoga coa melodía con verdadeira inspiración.  Parabéns Hugo, isto é un 10, sen dúbida!

 

Próxima cita: Iª Xornada de coordinadores-as do proxecto Abalar

O vindeiro venres 19 de abril estarei coa miña compañeira do Audiovisual As Barxas, Luz Beloso,  no Pazo de congresos de Santiago de Compostela, na I Xornada de Coordinadores-as do proxecto Abalar, a plataforma das novas tecnoloxías da Consellería de Educación.

Estamos invitados a compartir as nosas experiencias coas TICS xunto con outros compañeiros implicados.  A xornada inclúe, ademáis, diversos relatorios e espazos para a reflexión, tedes o programa completo no documento que segue.

Ver este documento en Scribd

 

A clase con Philip R. Newell

O mércores pasado tivemos na aula de música do IES As Barxas un invitado moi especial.  O inxeñeiro de son e deseñador de estudios de gravación inglés, Philip R. Newell, achegóuse para inaugurar un novo proxecto pedagóxico que estamos pouco a pouco dando forma no departamento:  A Música Importa.

Nas dúas horas que durou a actividade con Philip (en inglés, pois tratábase do grupo bilingüe de 2º da E.S.O.), houbo tempo para percorrer ao vivo un bo tramo da historia da música popular do noso tempo, mais tamén para reflexionar sobre a educación e sobre a paixón que move montañas, da súa pola música e polo son, por exemplo, que compartíu coas dun alumnado que ao final rematou facendo cola para conseguir cadanseu autógrafo.

Na sala de máquinas temos o video da experiencia….

 

We are golden lip dub

Se eres profe de música en secundaria e estás procurando unha actividade que integre as TICS na aula, que fomente o traballo colaborativo e achegue ao alumnado á industria da cultura e do espectáculo dun xeito directo e (razoablemente) doado, non lle deas máis voltas: pon un lip dub na túa axenda escolar.

Eu comecei no 2009, no IES As Bizocas, cunha canción dos Heredeiros da Crus, Motosicleta man, e este que vos amoso agora é o último mais non derradeiro.  É tanta a demanda de lip dubs por parte dos chavales que a posibilidade de que eu deixe un dos meus grupos sen un sería impensable, un agravio imperdoable.

Coa sección bilingüe (de música en inglés) de 3º da E.S.O., un estupendo grupo embandeirado na efervescencia adolescente, levabamos desde principio de curso planexando un lip dub que se axustase ás súas características.  A primeira opción era Call me maybe, de Carly Rae Jepsen, mais fomos perdendo o entusiasmo a medida que pasaba o tempo e a filmación proxectada no patio íase adiando a causa do frío e da chuvia.  Foi a miña muller, Olga Lalín, quen me falou de We are golden, de Mika; unha canción supersónica, mestura de Bee Gees, os Queen máis glam e gospel desatado, desas que a un lle fan renovar os votos polo rock and roll e perfecta para o grupo en cuestión.

O demáis aí o tedes.  Unha reivindicación da adolescencia por enriba dos tópicos que é, en realidade, unha celebración de estarmos vivos.  O paralelismo coa ameaza que as autoridades educativas do estado fan pesar sobre a materia de música no ensino secundario é evidente:  We are not what you think we are: We are golden!  Non somos o que ti pensas:  Somos ouro!

 

Crea clip #2: Creatividade de agora para unha danza do século XVI

Moitos dos tópicos tecidos arredor do noso alumnado refírense ao suposto desinterese que amosan por todo aquilo que non sexa de rabiosa actualidade.  Como tódolos tópicos, lonxe de ter algo de verdade, en realidade non son, na maioría das veces, outra cousa que coartadas.

Crea clips, a serie que comecei neste curso en segundo da E.S.O., procura achegar ao alumnado aos máis variados estilos e formas a través de exercizos que combinan a execución pura coa creatividade, teimando no que moitos dos meus amigos, profes de música en primaria, en secundaria e no conservatorio, non se cansan de dicir: todos músicos = todos compositores.

Desta volta o reto consistía nada menos que en escribirlle unha segunda sección a unha danza renacentista, a un tourdion de arredor de 1530, sin apenas  consignas previas.  Tedes no video que segue un exemplo de como unha peza seguramente popular na corte de Borgoña, fai 500 anos, pode cobrar vida nas mans dos nosos chavales.

 

Count on me lip dub

Neste curso comezamos no IES As Barxas coas seccións bilingües.  A min, desde que comezara con elas no IES As Bizocas, creo que no 2006, sempre me pareceu interesante participar nun proxecto que ten por obxectivo a aprendizaxe das linguas extranxeiras nun contexto non estrictamente lingüístico, no meu caso coa materia de música en inglés.

Co grupo bilingüe de 2º da ESO tiven como proxecto principal do primeiro trimestre facer un lip dub, unha actividade da que teño falado en moitas ocasións neste mesmo blog e que sempre é recomendable; motivante como poucas, supón un exercizo de coordinación, de traballo en grupo e de interpretación que moi poucas veces teñen os chavales a oportunidade de levar adiante. Así que a seguir teimando.

Para facer o lip dub da canción Count on me, de Bruno Mars, partimos dos intereses do alumnado propoñendo que eles mesmos suxiriran cal era a canción coa que querían traballar.  Os únicos límites estaban na lingua, tiña que ser en inglés polas propias características do grupo, a letra (somos un centro educativo…) e que fora factible, o lip dub é literalmente dobraxe de beizos, hai que cantar para cravar o playback (e insisto niso porque abondan exemplos na rede de videos que se chaman lip dub sen ser tales), e iso é complicado se queres empregar por exemplo un rap ultra rápido.

Cando tivemos a canción, o que, tiñamos que procurar o como e os chavales tiveron que presentar como exercizo de clase un storyboard, no que se describise mediante texto e debuxo toda a acción, mentras que coa miña compañeira de inglés Palmira Calvar traballaban o vocabulario, a pronuncia…  Ao final decidimos facer algo sinxelo e complicado ao mesmo tempo.  Como era para o primeiro trimestre, na época de peor tempo do curso, tiñamos que prantexalo nun espazo cuberto e a mesma aula é sempre o máis cómodo.  Pero que facer na aula?  Procurando inspiración na rede atopei esta marabilla:

Impresionante mais complicado, non?  Para ver de intentar facelo fun directo á aula de plástica a preguntarlle á miña compañeira do AudioVisual As Barxas, Luz Beloso, se sabía como podía dividir o plano xeral e claro que o sabía, andivemos fedellando un chisco no Final Cut e xa o que quedaba era poñerse a traballar.  Reducimos os oito planos do video de Fredasterical a catro e aportamos como novedade que entre os nosos podería establecerse algún tipo de acción de cando en vez.

Aquí tedes o resultado, estes chavales das Barxas son uns artistasos!