We are golden lip dub

Se eres profe de música en secundaria e estás procurando unha actividade que integre as TICS na aula, que fomente o traballo colaborativo e achegue ao alumnado á industria da cultura e do espectáculo dun xeito directo e (razoablemente) doado, non lle deas máis voltas: pon un lip dub na túa axenda escolar.

Eu comecei no 2009, no IES As Bizocas, cunha canción dos Heredeiros da Crus, Motosicleta man, e este que vos amoso agora é o último mais non derradeiro.  É tanta a demanda de lip dubs por parte dos chavales que a posibilidade de que eu deixe un dos meus grupos sen un sería impensable, un agravio imperdoable.

Coa sección bilingüe (de música en inglés) de 3º da E.S.O., un estupendo grupo embandeirado na efervescencia adolescente, levabamos desde principio de curso planexando un lip dub que se axustase ás súas características.  A primeira opción era Call me maybe, de Carly Rae Jepsen, mais fomos perdendo o entusiasmo a medida que pasaba o tempo e a filmación proxectada no patio íase adiando a causa do frío e da chuvia.  Foi a miña muller, Olga Lalín, quen me falou de We are golden, de Mika; unha canción supersónica, mestura de Bee Gees, os Queen máis glam e gospel desatado, desas que a un lle fan renovar os votos polo rock and roll e perfecta para o grupo en cuestión.

O demáis aí o tedes.  Unha reivindicación da adolescencia por enriba dos tópicos que é, en realidade, unha celebración de estarmos vivos.  O paralelismo coa ameaza que as autoridades educativas do estado fan pesar sobre a materia de música no ensino secundario é evidente:  We are not what you think we are: We are golden!  Non somos o que ti pensas:  Somos ouro!

 

Only you lip dub

O grupo da sección bilingüe de 2º da E.S.O. do I.E.S. As Barxas estrea un novo lip dub, desta volta con Only you, un clásico do tecno pop dos 80 dos Yazoo, o duo formado por Alison Moyet e Vince Clarke.

Seguimos recomendando esta actividade, que consiste na dramatización dunha canción xa existente, ou versioneada mediante a contrafacta (algo moi típico dos lip dubs galegos), onde a sincronía co son pregravado é crucial.

Este é xa o segundo lip dub deste grupo, Moitos parabéns para estes chavales co  (raro) vicio de facer moito e sempre ben.

 

Count on me lip dub

Neste curso comezamos no IES As Barxas coas seccións bilingües.  A min, desde que comezara con elas no IES As Bizocas, creo que no 2006, sempre me pareceu interesante participar nun proxecto que ten por obxectivo a aprendizaxe das linguas extranxeiras nun contexto non estrictamente lingüístico, no meu caso coa materia de música en inglés.

Co grupo bilingüe de 2º da ESO tiven como proxecto principal do primeiro trimestre facer un lip dub, unha actividade da que teño falado en moitas ocasións neste mesmo blog e que sempre é recomendable; motivante como poucas, supón un exercizo de coordinación, de traballo en grupo e de interpretación que moi poucas veces teñen os chavales a oportunidade de levar adiante. Así que a seguir teimando.

Para facer o lip dub da canción Count on me, de Bruno Mars, partimos dos intereses do alumnado propoñendo que eles mesmos suxiriran cal era a canción coa que querían traballar.  Os únicos límites estaban na lingua, tiña que ser en inglés polas propias características do grupo, a letra (somos un centro educativo…) e que fora factible, o lip dub é literalmente dobraxe de beizos, hai que cantar para cravar o playback (e insisto niso porque abondan exemplos na rede de videos que se chaman lip dub sen ser tales), e iso é complicado se queres empregar por exemplo un rap ultra rápido.

Cando tivemos a canción, o que, tiñamos que procurar o como e os chavales tiveron que presentar como exercizo de clase un storyboard, no que se describise mediante texto e debuxo toda a acción, mentras que coa miña compañeira de inglés Palmira Calvar traballaban o vocabulario, a pronuncia…  Ao final decidimos facer algo sinxelo e complicado ao mesmo tempo.  Como era para o primeiro trimestre, na época de peor tempo do curso, tiñamos que prantexalo nun espazo cuberto e a mesma aula é sempre o máis cómodo.  Pero que facer na aula?  Procurando inspiración na rede atopei esta marabilla:

Impresionante mais complicado, non?  Para ver de intentar facelo fun directo á aula de plástica a preguntarlle á miña compañeira do AudioVisual As Barxas, Luz Beloso, se sabía como podía dividir o plano xeral e claro que o sabía, andivemos fedellando un chisco no Final Cut e xa o que quedaba era poñerse a traballar.  Reducimos os oito planos do video de Fredasterical a catro e aportamos como novedade que entre os nosos podería establecerse algún tipo de acción de cando en vez.

Aquí tedes o resultado, estes chavales das Barxas son uns artistasos!

 

A nosa experiencia no Culturgal

O pasado sábado 1 de decembro os do AudioVisual As Barxas tivemos a oportunidade de compartir os nosos faceres no espazo da feira galega das industrias culturais, o Culturgal, dentro do bloque temático Ferramentas TIC e multimedia nas aulas, unha visión práctica.  Compartimos escenario con vellos e novos amigos coma Román Landín e Miguel Ángel Alonso Diz, contamos cos compañeiros das Barxas como Vero, Vero PT e Pilo e tivemos a oportunidade de coñecer docentes con iniciativas impresionantes,  das que falaron ali mesmiño.  Entre eles estaban os amigos do CEP Sequelo, de Marín,  e o EEI Monte da Guía, de Teis, co seu Xabarín 18; Manuel González, do IES Concepción Arenal, de O Ferrol, amosando que innovación e creatividade son cousa de tódalas materias, con proxectos como Artistas de 1º A e a súa canle Cliphistoria (1600 subscriptoras-es!!!)…en fin, unha ocasión estupenda para o (re) encontro, a inspiración e a carga de baterías.

Do que aconteceu fixo este video a miña compañeira Luz Beloso, coa que sempre é un pracer traballar.

 

Rapeando polas Barxas

Velaí unha nova produción do Audiovisual As Barxas, que fixemos poñendo o obxectivo no programa educativo Comenius, no que participa o noso instituto.

Na parte musical do proxecto traballamos partindo dun poema de Miguel Ángel Alonso Diz, Poida que si que poida, , no que o medo a non poder saír adiante ou a que a un non lle deixen, reflicte perfectamente o estado de ánimo non só do alumnado, senon tamén o de moitos aos que non lles queda outra que recurrir á fabulación ou ao idealismo nestes tempos complicados nos que andamos.

Ao poema de Miguel Ángel sumáronse as rimas do rapeiro moañés Sebe, acompañado ao micro por Sowel, polas alumnas do IES As Barxas Jennifer Cancelas e Katrin Ballesteros e por min mesmo.  Hehehehe, agora de vello rapeiro!!!

 

Lecturas multipista #2

Momento agora de falar dun libro dos que marcan época:  Mixing audio (Focal press 2008), de Roey Izhaki, é un deses cos que un pon as ideas en orde, cos que un aprende, dos que abren portas, deses libros que un sinte valiosos desde a primeira páxina.

Cheo de exemplos prácticos, que aporta en formato dvd e explica polo miúdo nas súas páxinas, Mixing audio é un manual exhaustivo sobre a arte (a arte si) da mestura de obras musicais, sobre algo que contribuíu decisivamente a facer da música unha expresión vinculada íntimamente ao desenvolvemento da tecnoloxía.

Aquí está todo o preciso: edición, mestura, masterización, monitoraxe, daws, faders, o panorama, ecualizadores (49 páxinas adicadas especialmente á ecualización!), compresores, limitadores, portas, expansores, delays e outras ferramentas de modulación….insisto: imprescindíbel.  O mesmo libro é ademáis a escusa dun foro de discusión e intercambio de información moi interesante.

 

Planetaki @s prof@s

A través de Román Landín, de Caderno de lingua, souben que Pilar Ponte, a profa, vén de poñer en marcha @s prof@s, un planetaki (unha páxina onde ver todas xuntas un grupo de webs de temática ou intereses similares) no que se poden seguir os blogs do profesorado galego máis activo na rede.  Así resulta moito máis doado seguir as entradas, comentar e partillar.

Se eres prof@ e queres colaborar, só tes que enviar os teus datos a pilarponte.ensino@gmail.com.  Xa somos uns cantos: Ticblog, Música no Caxado, Mis apuntes musicales, Caladiños, Iniciarte, Remexer na lingua, Revolta da freixa, Carta xeométrica, o blog de Xosé Antón, o de César Salgado…

 

Nico

Hoxe, porque viña a conta, na hora de titoría con 3A, proxectamos Nico, a curtametraxe que a equipa de Soncine, do IES de Porto do Son, producíu no 2006.  Remítovos á entrada que publiquei sobre esa iniciativa en maio pasado.

Cómpre revisitar á xente de Soncine para agradecerlles a experiencia estupenda que vivimos esta mañá; a aula a escuras, a chavalada en silenzo, atenta, consciente de estarse vendo nun retrato lúcido, sen concesións e respectuoso ao mesmo tempo.  Cine do bo, feito por alumnado adolescente que axudaba a outros adolescentes a entenderse, posibilitando un feito de honesto e auténtico ensino.  E na derradeira hora do venres!

Para traducir ao castelán ou ao portugués

 

De concerto con U2

O pasado sábado 2 de outubro achegámonos a Coimbra (PT) para asistirmos ao primeiro dos dous concertos que o grupo irlandés U2 ofreceu naquela cidade.  Da experiencia trouxemos boas vibracións (bos músicos, mellor repertorio, espectáculo interesantísimo desde o punto de vista musicolóxico), dor de oídos (eu) e o video cast que aquí vos deixo.

Como curiosidade decirvos que o filmamos íntegramente cun iphone 4 e o editamos con imovie.

iPrégovos itolerancia, é o iprimeiro que ifacemos.

Para traducir ao castelán ou ao portugués

 

Respect lip dub

Chamoume a atención, durante as II xornadas galegas de ensino musical, o éxito da proposta do lip dub como actividade que nin pintada para a asignatura de música no ensino secundario (aínda que non só para a asignatura de música).  Ata o punto de que xa hai algúns institutos que levaron á rede o seu, o último do que teño noticia é o do IES Pintor Colmeiro, de Silleda. Quen sabe se ao final vai ser posible poñer en marcha un IES Lip Dub!  É dicir, convertir ésta nunha actividade que conecte diferentes departamentos de música.

Nós comezamos en As Bizocas no curso pasado con Motosicleta man, a dos Heredeiros da Crus, e agora reincidimos con Respect, o clásico de Otis Redding que fixo seu Aretha Franklin a mediados dos 60 do século pasado.

Pasámolo de medo durante a rodaxe, xa veredes…